Weerwerk

“Of ik ook een webdesigner kende?” vroeg een klant wiens webteksten ik zou updaten. “Bij nader inzien”, dacht de klant luidop, “is de hele site aan een opfrisbeurt toe.” Vandaar haar vraag naar een webdesigner, om content én vormgeving tegelijk op te boenen. Nee, niet echt, moest ik antwoorden. Maar wie zoekt die vindt. Het getalenteerde jonge geweld dat zich in een hip digitaal communicatiebureau had verenigd, rekende helaas boven het budget. Een door de wol geverfde freelance ontwerper had écht geen tijd om een oude site te vernieuwen. En eentje zei: ik ben technisch heel sterk, “maar dat grafische en zo”…. Conclusie: ik zocht, vond en was terug bij af.

Enkels

Een eerdere cursus webdesign had mij nog niet de know-how – of het lef – gegeven om te ontwerpen voor anderen. Ik was niet verder dan de enkels in het wereldwijdeweb-bad gegaan. Zo dacht ik er toen over.

En toen kwam corona en in het zog daarvan een eerste lockdown. Een vriend kreeg in no time een idee voor een corona-proof actie. Letterlijk tussen de soep en de aardappelen kwam de vraag: “maak eens een kleine website voor mij om dat plan aan te kondigen.” En of die vanavond online kon. Yeah right.

Moraal van het verhaal: het is nog gelukt ook.

De site ging natuurlijk niet de avond zelf online, wél vier dagen (en wakkere nachten) later. Hey, als ik iets wil kunnen, moet ik het toch gewoon leren, zeker! Lap, daar was het lef. Wat hield me tegen? Ik had de bagage van de cursus, ik had de tijd van de lockdown. En ik was gemotiveerd: schrijven en webdesign, dat vormt samen toch een “pakketje”!

Ik sprong opnieuw in het bad, ging deze keer kopje onder. Ik volgde urenlang (online) cursussen, investeerde in kennis en software, bekeek honderdduizend filmpjes (elk drie keer), noteerde blocnotes vòl en pennen leeg, hengelde om adviezen bij kenners, experimenteerde uren dagen weken. Mijn eigen corona-proof actie als het ware. Mìjn weerwerk tegen de bizarre wereld van vandaag. Dat ik mij én anderen digitaal wapen, maakt het nòg toffer. 

Bloemen en chocolade

Was ik een bloemist, dan verkocht ik bloemen. Was ik een chocolatier, ik maakte pralines. Een zanger, ik zong een lied. Maar ik lever tekst, webdesign, beeld en lay-out. Ik heb de wereld op mijn beurt iets moois te bieden, òòk aan bloemisten, chocolatiers en zangers (*). We zorgen gewoon voor elkaar. 

Et voilà. Ondertussen ben ik bezig met het design van website negen en tien. Inhoud, design, paar technische snufjes. Ik duik in iemands business, denk graag mee na over een fijne boodschap. Eerlijk? Er zijn op technisch gebied sterkere webdesigners: ik ben geen programmeur, ik beperk me tot één systeem. Maar ik lever een professionele site die dient voor wat hij moet dienen. Eenvoudig, stijlvol, helemaal op maat en met de look and feel van de klant.

Mijn voornemen voor 2021? Er (weer)werk van maken.

­­­­

(*) zangers, chocolatiers, bloemisten, andere fijne bedrijfjes, culturele en sociale organisaties

Posted by:Sofie De Vriese

Germanist en gek op taal. Van het eerste tot het laatste woord. Ik hou van sterke verhalen. En die zijn niet alleen te vinden in een een roman of film. Verhalen zitten gewoon òveral! Meer dan 20 jaar werk ik voor magazines, vakbladen, bedrijven, organisaties en televisie. Ik voelde me jaren thuis in architectuur, interieur, design en cultuur. Nog steeds overigens, maar gaandeweg heb ik mijn domein uitgebreid. In mijn portfolio zitten ondertussen realisaties van de meest uiteenlopende onderwerpen. En kwamen er toegepaste fotografie en vormgeving bij. Variety is the spice of life! Aandachtig naar je luisteren. Je de juiste vragen stellen. Tussen de regels lezen. Me inleven in jouw boodschap, thema of event. Zo komt de essentie van wat jij kwijt wil, naar boven.